میزان آلودگی میکروبی گوشی های تلفن همراه کارکنان مرکز آموزشی درمانی سینای شهر تبریز

زمینه و هدف: در سال های اخیر به گوشی های تلفن همراه کارکنان مراکز بهداشتی درمانی به عنوان منبع عفونت اهمیت زیادی داده شده است؛ چرا که می توانند در عفونت های بیمارستانی نقش به سزایی داشته باشند. هدف از مطالعه حاضر تعیین آلودگی میکروبی گوشی های تلفن همراه کارکنان مرکز آموزشی درمانی سینای تبریز است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی از 140 گوشی تلفن همراه کارکنان مرکز آموزشی درمانی سینای شهر تبریز در سال 1394 به روش در دسترس نمونه گیری شد. نمونه ها با استفاده از سوآپ پنبه استریل تهیه و بلافاصله به آزمایشگاه مرکز انتقال یافت و پس از 48 ساعت انکوباسیون در دو محیط، در دمای 37 درجه سانتی گراد کشت داده شد. در نهایت میکروارگانیسم های رشد کرده توسط تست های بیوشیمیایی شناسایی شدند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون کای دو در نرم افزار spss v.13 تجزیه و تحلیل شد. 05/0p< سطح معناداری درنظر گرفته شد. یافته ها: در 28/84% گوشی ها آلودگی باکتریال گزارش شد. استافیلوکوک کواگولاز منفی (45%) بیش ترین فراوانی و گونه های باسیلوس (28/19%) رتبه دوم نوع آلودگی را داشت. آسینتوباکتر با 1 مورد (71/0%) کم ترین فراوانی را داشت. در 5 گوشی آلوده (57/3%) بیش تر از یک میکروارگانیسم رشد یافته بود. آلودگی در بخش های ویژه بیش از بخش های عمومی بود (001/0p<). نتیجه گیری: براساس یافته ها گوشی های تلفن همراه کارکنان آلودگی قابل توجهی دارند، بنابراین ضروری است که به کارکنان در زمینه نقش گوشی های تلفن همراه در عفونت های بیمارستانی، همچون سایر تجهیزات بیمارستانی، اطلاع رسانی شود. همچنین لازم است در زمینه تمیز نمودن گوشی های همراه به طور دوره ای با مواد مناسب مانند الکل 70% و شستشوی مکرر دست ها پس از هر تماس با گوشی آموزش داده شود.